Ο Ηλίας Χορευτάκης είναι ένας οργανοπαίχτης της νεότερης γενιάς μουσικών που εδώ και 26 χρόνια προσφέρει στην κρητική μουσική με μέτρο και μεράκι. Γεννημένος το 1972 στην επαρχία Κισάμου, από πολύ μικρός εκδήλωσε το ενδιαφέρον του να ασχοληθεί με τη μουσική, επηρεαζόμενος απ’ το οικογενειακό του περιβάλλον.
Στα πρώτα του βήματα υπήρξε μαθητής του Μιχάλη Κουνέλη, ο οποίος έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη διάδοση της χανιώτικης μουσικής παράδοσης. Αργότερα βρέθηκε κοντά στον Κωστή Παπαδάκη ή Ναύτη -το γνωστό συνθέτη και δεξιοτέχνη μουσικό- του οποίου το έργο και η προσφορά είναι αδιαμφισβήτητα στην ιστορία της κρητικής μουσικής.
Όλα αυτά τα χρόνια έχει καταφέρει να χαράξει το δικό του δρόμο, με ενεργή παρουσία στη δισκογραφία και με εμφανίσεις που τον κάνουν να ξεχωρίζει στα μουσικά δρώμενα του τόπου. Το 1998 κυκλοφόρησε η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Παράξενα μηνύματα». Το 2004 επιμελήθηκε την τελευταία δουλειά του Ναύτη « Λίγο πριν το τέλος», ενώ το 2005 κυκλοφόρησε μια ζωντανή ηχογράφηση με τίτλο «Μια βραδιά στον Ομαλό». Σημαντική στιγμή στην καριέρα του αποτέλεσε η δημιουργία του δίσκου « Τση νιότης μου τα όνειρα». Έτσι, το 2010 ο Ηλίας Χορευτάκης είναι ο πρώτος βιολάτορας της Κρήτης που καταφέρνει να αναγνωριστεί μουσικά και να αποσπάσει χρυσό δίσκο. Το 2011 κυκλοφόρησε η πιο πρόσφατη δισκογραφική του δουλειά «Πόσο μου λείπεις».
1. Μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει πολλές εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό με τον κόσμο να τον στηρίζει σε κάθε του βήμα. Ένας καλλιτέχνης που τον χαρακτηρίζει ο σεβασμός στους παλαιότερους μουσικούς της Κρήτης και η δημιουργικότητα, που τον βοηθά να προσθέτει νέα στοιχεία στην παράδοση μας.Ηλία θα ήθελα να μας πεις δυο λόγια για τον τόπο καταγωγής σου και τα πρώτα μουσικά σου ερεθίσματα. Πότε έπιασες για πρώτη φορά το βιολί στα χέρια σου;
Κατάγομαι από τα Χορευτιανά Κισάμου, ένα μικρό χωριό που το αγαπώ πολύ γιατί είναι ο τόπος που πρωτοάνοιξα τα μάτια μου και εκεί θυμάμαι τον κόσμο. Από πολύ μικρός άκουγα κρητικά και παλιά λαϊκά τραγούδια. Γενικά θεωρώ ότι άκουγα καλή μουσική. Επίσης υπήρχαν πολλοί μουσικοί στην οικογένειά μου – συγγενείς, θείοι, ξαδέρφια, -που έπαιζαν διάφορα όργανα. Έτσι, όπως καταλαβαίνεις, άρχισα κι εγώ σιγά σιγά να μπαίνω σ’ αυτή την ομάδα μουσικών…
