Κλεισμένος κι εγώ στο σπίτι, όπως όλοι μας στην περίοδο της καραντίνας, επιδόθηκα μετά μανίας στην μόνη θεραπευτική διαδικασία που ξέρω: να γράφω στίχους και μουσική, να παίζω κιθάρα και να να τραγουδάω.
Μέσα σε μια χρονιά γεμάτη δυσάρεστες εκπλήξεις και κακά νέα, σας στέλνω ένα νέο τραγούδι που γεννήθηκε από την ανάγκη να βρω το αντίδοτο.
Στίχοι:
Ναι, πες μου πια το ναι
δεν το λες ποτέ
κι όλο με παιδεύεις
Να είμαι εδώ ξανά
μ’ ανοιχτά χαρτιά
μα δεν με πιστεύεις
Πότε επιτέλους θα μου πεις
ένα νέο καλό
πες μου πότε πια θα βαρεθείς
να παίζεις κρυφτό
πότε επιτέλους θ’ ακούσω κι εγώ
ένα νέο καλό
Ναι, δεν το λες ποτέ
το μεγάλο ναι
και με βασανίζεις
Να πάρε με αγκαλιά
η ζωή περνά
μην την χαραμίζεις.
Πότε επιτέλους θα μου πεις
ένα νέο καλό
πες μου πότε πια θα βαρεθείς
να παίζεις κρυφτό
πότε επιτέλους θ’ ακούσω κι εγώ
ένα νέο καλό
ένα νέο καλό’
