Σοφία σε καλωσορίζουμε στο Musicpress!
1. Θα θέλαμε αρχικά να μας μιλήσεις για τα μέχρι τώρα βήματα σου στο χώρο της μουσικής και για τις δουλειές που έχεις κάνει ως τώρα.
Η μουσική ευτυχώς είναι ένα κομμάτι ξεχωριστό, ο χώρος της μουσικής κινείται σε ένα άλλο πλαίσιο, αρκέτα ανορθόδοξο και πολλες φορές ανομοιογενές. Ευτυχώς η προσωπική μου επιλογή ήταν πάντα σημαντικότερη από τα γεγονότα που εξελίσσονταν γύρω μου. Συνεργάστηκα τόσο στη δισκογραφία όσο και στις συναυλίες πάντοτε με καλλιτέχνες που είχα σε μεγάλη εκτίμηση.
Σε επίπεδο συναυλιών έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις, έχουμε κάνει συναρπαστικές εμφανίσεις παρέα με την Αρετή Κετιμέ,τον Παναγιώτη Λάλεζα, τον Μιχάλη Τζουγανάκη, τον Μανώλη Λιδάκη, τον Λάκη Χαλκιά, τον Χαράλαμπο Γαργανουράκη, τον Δημήτρη Υφαντή, την Μαρίτα Παπαρίζου, τον Γιώργο Νταλάρα κ.α
Θα ξεχωρήσω τις τρείς μεγάλες συναυλίες του μεγάλου μας συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου όπου συμμετείχα με μεγάλη συγκίνηση και χαρά. Ξεκίνησα τα πρώτα μου βήματα στη δισκογραφία σε μία εποχή όπου οι δισκογραφικές εταιρίες έκλειναν το ελληνικό τους ρεπερτόριο η μία μετά την άλλη.
Έχω ένα προσωπικό cd single σε μουσική του Στέφανου Κορκολή, ένα album με ύμνους της μεγάλης εβδομάδας, το πρόσφατο single “Κάτι βράδια σαν κι αυτό“, και αρκετές συμμετοχές σε πολύ σημαντικούς δίσκους από το 2011 έως σήμερα.
2. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το καινούργιο σου τραγούδι “Κάτι βράδια σαν κι αυτό” σε μουσική του Δημήτρη Υφαντή και στίχους του Νίκου Μωραΐτη – πες μας λίγα λόγια γι’ αυτή τη δουλειά και τη συνεργασία σου με τους δημιουργούς του.
Είναι μεγάλη χαρά για μένα που προέκυψε μια τόσο αξιοπρεπής συνεργασία. Οι δύο αυτοί καλλιτέχνες, μας έχουν χαρίσει υπέροχες μουσικές και στίχους στο παρελθόν και η αλήθεια είναι ότι χαίρουν τεράστιας εκτίμισης και αποδοχής.
Με τον Δημήτρη είμαστε φίλοι και δε σας κρύβω ότι τον συμβουλεύομαι αρκετά διότι έχει μια ξεχωριστή ματιά στα πράγματα που με αφορά και κινούμαστε με παρόμοιους ρυθμούς.
Η συνεργασία με τον Νίκο ήταν για μένα ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε φέτος. Τον θαυμάζω και τον παρακολουθώ χρόνια.
Το τραγούδι “Κάτι βράδια σαν κι αυτό” κυκλοφόρησε στα τέλη του Σεπτέμβρη και είμαι ευτυχής διότι αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο. Βλέπετε τώρα πια με τα μέσα κοινωνικής δυκτίωσης ο κόσμος έχει καλύτερη πρόσβαση σε έμας κι έτσι νιώθουμε περισσότερο την αγάπη για τα τραγούδια μας.
3. Η ενασχόλησή σου με τη μουσική ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία…ποια ήταν τα ερεθίσματα γι’ αυτό και ποιες οι μετέπειτα μουσικές επιρροές σου?
Ξεκίνησα να σπουδάζω κλασσική μουσική στα πέντε μου χρόνια. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο εξωτερικό κι έτσι οι πρώτες μαθησιακές επιρροές προήλθαν από την κλασσική μουσική. Σύντομα συνειδητοποίησα πως κάτι άλλο θα μου κέντριζε το ενδιαφέρον και θα μου έδινε μια εικόνα τελείως διαφορετική από εκείνη που είχα μέχρι τότε για τη μουσική. Μεγάλωνα σε μια Μικρασιατική οικογένεια όπου η βυζαντινή μουσική είχε περίοπτη θέση κι έτσι δειλά δειλά άρχισα να ανεβαίνω με τον πατέρα μου στο ψαλτήρι… Η λατρεία μου για την ελληνική μουσική ξεκίνησε μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Η δισκοθήκη του πατέρα μου ήταν η ωραιότερη παιδική χαρά για μένα. Όταν εγκατασταθήκαμε στην Ελλάδα και έκανα τα πρώτα μου βήματα στη μουσική αισθάνθηκα μεγάλη ευγνωμοσύνη για τα τόσα πολλά και διαφορετικά ακούσματα που είχα αποκομίσει με την πάροδο των χρόνων. Είχα κάνει μια τεράστια διαδρομή .
4. Το καλλιτεχνικό βιογραφικό σου περιλαμβάνει συνεργασίες με ονόματα όπως αυτά του Γιάννη Μαρκόπουλου και του Στέφανου Κορκολή. Πες μας λίγα λόγια γι΄αυτές.
Ξέρετε το πιο συναρπαστικό πράγμα στη ζωή ενός τραγουδιστή είναι η εξέλιξη. Τόσο σε τεχνικό όσο και σε επίπεδο ερμηνείας. Πάντοτε θαύμαζα τους δημιουργούς γιατί έχουν την πλήρη κυριότητα του έργου τους και γι αυτό βλέπουν το δάσος και όχι μόνο το δέντρο. Διδάσκομαι ταπεινά από τούς συνθέτες ειδικά σε ό,τι αφορά τη δισκογραφία, της οποίας οι ισοροπίες δεν είναι πάντα ευδιάκριτες. Και οι δύο συνθέτες που αναφέρατε έχουν κλασσική παιδεία στη μουσική και είναι μεγάλες μορφές στη σύνθεση. Δυστυχώς ο κόσμος γνωρίζει μόνο ένα κομμάτι του έργου και της εκάστοτε εποχής και των δυο.
5. Η καλλιτεχνική σου αναζήτηση κινείται και σε άλλα μουσικά είδη ή παραμένεις πιστή στα μονοπάτια του έντεχνου και παραδοσιακού τραγουδιού που έχεις ως τώρα κινηθεί?
Είμαστε ένας πολύ ευλογημένος λάος. Ένας λαός με πλούσιο μουσικό παρελθόν και νιώθω ανακούφιση και τεράστια σιγουριά που έχω ως αφετηρία αυτά τα είδη μουσικής που προαναφέρατε. Όποιος έχει παρελθόν, πιθανότατα έχει παρόν, σίγουρα όμως έχει μέλλον στη μουσική. Επιμένω όμως ελληνικά… η ελληνική μουσική και ο ελληνικός στίχος είναι αυτά που μετρούν πάνω απ’ όλα για μένα.
6. Ποια είναι τα τωρινά μουσικά ακούσματά σου?
Δεν έχει υπάρξει ποτέ εποχή που να στέρεψα από ακούσματα. Ακούω πολλές ώρες την ημέρα μουσική όσο κι αν η ζωή μου προσπαθεί να με εμποδίσει. Ακούω τα πάντα ανάλογα με την περίσταση. Μία αγαπημένη συνήθεια είναι να κοιμάμαι ακούγοντας βυζαντινή μουσική…
Θεωρώ ότι περνάνε πολύ σημαντικά πράγματα στο υποσυνείδητο όταν κοιμόμαστε.
7. Είναι σύνηθες τελευταία να παρουσιάζονται μεμονωμένα τα τραγούδια ενός καλλιτέχνη. Θεωρείς ότι με αυτό τον τρόπο χάνεται η μαγεία του συνόλου που έχει ένας δίσκος.
Περνάμε μια τεράστια κρίση στην οικονομία μας, αυτό το έχουμε καταλάβει αρκετά τα τελευταία χρόνια.
Εκείνο που μετά λύπης τώρα δυστυχώς αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε είναι η πνευματική κρίση που έρχεται, ξεκινώντας από την παιδεία και καταλήγοντας στις τέχνες και τον πολιτισμό.
Μαζί με την αμέτρητη σαχλαμάρα που μας προσέφεραν οι δισκογραφικές εταιρίες τις τελευταίες δεκαετίες, υπήρξε κι ένας ευτυχώς μεγάλος αριθμός πολύ αξιόλογων albums. Ασφαλώς και θλίβομαι βαθύτατα για την απώλεια της μαγείας, ειδικά όταν αυτό αφορά στην πνευματική περιουσία ενός ή περισσοτέρων καλλιτεχνών. Άλλωστε η μαγεία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της τέχνης.
8. Τι έχεις να πείς για το ελληνικό τραγούδι στο πέρασμα των χρόνων; Τι θαυμάζεις στους νέους δημιουργούς?
Το ελληνικό τραγούδι είναι ένα μοναδικό φαινόμενο. Εγώ μεγάλωσα στο εξωτερικό και ήλθα σε συναναστροφή με ανθρώπους από πολλά μέρη του κόσμου. Ξεκινώντας από το δημοτικό μας τραγούδι που γεννιόταν στα χείλη του λαού συνειδητοποιείς ότι οι Έλληνες ζούσαν και ζουν τραγουδώντας.
Ζούμε σε άγριες εποχές… και αυτός ο λαός ξέρει στη δύσκολη στιγμή να κορυφώνει τις ικανότητές του. Με πλημμυρίζει μια κρυφή χαρά διότι τώρα που αδειάζουν οι τσέπες μας, τ’ αυτιά και τα χείλη μας γεμίζουν τραγούδια.
9. Ποιο πιστεύεις ότι είναι το χαρακτηριστικό που κάνει έναν καλλιτέχνη ιδιαίτερο και τον βοηθάει να ξεχωρίσει?
Κατ’ εμέ μάλλον ο ήχος και το είδος είναι αυτά που ξεχωρίζουν τους καλλιτέχνες. Δεν έχει σημασία το να ξεχωρίζει κανείς. Σημασία έχει να γίνονται σημαντικά τραγούδια… τραγούδια που να εκφράζουν τον κόσμο. Η αναγνωρισιμότητα έπεται της σημασίας όσο κι αν η τηλεόραση προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο.
10. Έχεις γεννηθεί και ζήσει κάποια χρόνια στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στη Γερμανία. Ποιο μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στους νέους που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, καθώς η κρίση δεν τους δίνει πολλά περιθώρια να ζήσουν στην ίδια τους την πατρίδα;
Εύχομαι όλη αυτή η κατάσταση να είναι παροδική. Ξέρω πόσο εύκολο φαντάζει το να φύγεις από την Ελλάδα όταν ζείς σε αυτήν και πόσο δυσβάσταχτο γίνεται όταν είσαι μακριά της. Είμαι απο τους Έλληνες που θα παλέψουν με νύχια και με δόντια για να παραμείνουν εδώ. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου μακριά από την Ελλάδα και συμμερίζομαι τον πόνο που νιώθουν πολλοί φίλοι που αναγκάστηκαν να μετανατεύσουν. ‘Ολα γίνονται για κάποιο λόγο. Κάτι πρέπει να δούμε, κάπου πρέπει να δυναμώσουμε. Και εμείς εδώ και εκείνοι έξω.
11. Υπάρχει κάτι που σου δίνει αισιοδοξία για το μέλλον και αν ναι, ποιο είναι αυτό?
Τα τελευταία πέντε χρόνια αισθάνομαι μια βαθιά αισοδοξία. Ώς μητέρα δύο παιδιών δεν έχω το δικαίωμα να είμαι απαισιόδοξη. Οφείλω να ελπίζω σε μία καλύτερη Ελλάδα. Τα παιδιά όλων μας πρέπει να είναι η μεγάλη πηγή. Ένα παιδικό χαμόγελο είναι αρκετό για να πιστέψεις πώς σίγουρα κάτι καλό θα ακολουθήσει.
12. Πέρα από τη μουσική με την οποία ασχολείσαι, ποια άλλη μορφή τέχνης σε ελκύει?
Μια μεγάλη αγάπη μου είναι η φωτογραφία. Είναι κάτι με το οποίο θα ήθελα να ασχοληθώ στο μέλλον εκτενέστερα. Πάντα με γοήτευε το ότι υπάρχει ένας τρόπος να μη χάνονται οι στιγμές της ζωής.
13. Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια; Τι εύχεσαι για εσένα τόσο ως μουσικός όσο και ως άνθρωπος?
Δεν είμαι άνθρωπος που κάνει μεγαλεπίβολα σχέδια, άλλωστε η ζωή μου έχει αποδείξει πως μου δίνει ό,τι χρειάζομαι πραγματικά. Η Μάνου θα ήθελα να είναι σε ένα υγιές και ήρεμο περιβάλλον και να τραγουδά σπούδαια πράγματα. Όσο για την Σοφία, το σημαντικότερο, υγεία και αγάπη σε αυτήν και στην οικογένειά της.
14. Μετά το “Κάτι βράδια σαν κι αυτό” υπάρχει κάτι στα άμεσα σχέδια σου?
Ετοιμάζουμε ένα επόμενο τραγούδι το οποίο θα κυκλοφορήσει με την καινούργια χρονιά.
Κι έχουμε στα σκαριά κάποιες εμφανίσεις μέσα στις γιορτές και κάποιες μεγάλες παραστάσεις με την έναρξη του 2016.
*Φωτογραφίες Δήμητρα Παναγοπούλου
