Οι στίχοι του Ηλία Κατσούλη αναφέρονται στον Μιχαήλ Μητσάκη (Μέγαρα 5 Αυγούστου 1868 – Αθήνα 1916) που υπήρξε δημοσιογράφος και συγγραφέας, καθώς και ένας εκ των σημαντικότερων εκπροσώπων της Νέας Αθηναϊκής Σχολής.
Σε ηλικία 28 ετών (1896) κλείστηκε στο Δρομοκαΐτειο φρενοκομείο. Βγαίνει από το άσυλο και τριγυρίζει ελεύθερος στους δρόμους της Αθήνας, “ζωντανό” όμως λείψανο πια ενός προικισμένου συγγραφέα. Ξανακλείστηκε στο Δρομοκαΐτειο το 1911, όπου και πέθανε τον Ιούνιο του 1916.
(Ο Νεκτάριος Μπήτρος έγραψε τους στίχους στο ρεφραίν για τις ανάγκες της σύνθεσης του τραγουδιού).
Στίχοι:
Μες στου σπιτιού του την αυλή
μαύρο τρυγόνι κλαίει
τον ψάχνει η μάνα του τυφλή
και καρβουνάκι καίει
Ακούει τις πατημασιές
όμως κανείς δεν φτάνει
και σε σαράντα εκκλησιές
σκορπάει το λιβάνι
Πού ταξιδεύει πρίγκιπα και πάλι το μυαλό σου
οι δρόμοι γίναν φίλοι σου και χάθηκε ο θεός σου
Όλα τα πεύκα στο Δαφνί
στον άνεμο λυγάνε
τι κι αν δεν έχουνε φωνή
όλα τα μαρτυράνε
Λένε για εκείνο το παιδί
που ακόμα εδώ γυρίζει
κι όποιος στον ύπνο του το δει
ξυπνάει και δακρύζει
Πού ταξιδεύει πρίγκιπα και πάλι το μυαλό σου
οι δρόμοι γίναν φίλοι σου και χάθηκε ο θεός σου
