Ο Λευτέρης Λαγγούσης είναι ένας νέος τραγουδοποιός που παρουσιάζει τα έντεκα πρώτα τραγούδια του στο album Της αγάπης οι σκιές.
Το κομμάτι “Τα σκοτεινά μου δάση” είναι από τα πιο αντιπροσωπευτικά του ύφους του. Με μια μελαγχολία στην μελωδία και την ερμηνεία αλλά και ηλεκτρισμένο ήχο, ο Λαγγούσης δίνει το στίγμα του που έχει επιρροές από Παύλο Παυλίδη και Πυξ Λαξ αλλά και μεγάλους τραγουδοποιούς όπως ο Bob Dylan και ο Neil Young.
Στον υπέροχο, “γεμάτο” ήχο του συνέβαλαν καθοριστικά με την ενορχηστρωτική τους δουλειά οι Δραμαμίνη, δίνοντας ένα ηχητικό περιβάλλον σύγχρονο, ηλεκτρικό και ατμοσφαιρικό.
Στίχοι:
Φλόγες τυλίγουν το γυμνό σου κορμί
κι’ απ’ την ανάσα σου γεννιούνται Θεοί,
ειν’ η Αγάπη που δεν άντεξε την πιό γλυκιά φυλακή
κι’ ό,τι ονειρεύτηκε τελειώνει στη στροφή.
Μονάχα λίγο να σε δω
κι’ ύστερα πάλι ας χαθώ
στα σκοτεινά μου δάση.
Της ψυχής μου παλιά αυταπάτη,
γλυκός Χειμώνας, ζεστή βροχή.
Στου ονείρου μου την πλάνη είσαι εσύ,
Ανοίγω τα μάτια κι έχεις χαθεί.
Μονάχα λίγο να σε δω
κι’ ύστερα πάλι ας χαθώ
στα σκοτεινά μου δάση.
